honduras

waarom weer zo´n eller lang verhaal? ik gebruik mn dagboek als plak en knipboek en gebruik deze digitale ruimte als medium om mn verhaal kwijt te kunnen

2 weekies honduras
na de ontzettend langer reis (lees vorig blog) aangekomen in puerto cortes
een haven stad niet veel bijzonders nachtje geslapen en via san pedro sula naar tela
volgens de boeken ontzettend mooi strand en erg chill (volgens de boeken)

een hotelletje gevonden dicht aan het strand (klein klam kamertje maar meer dan genoeg)
TELA bijna geen touristen en meer een badplaats voor de honduresen
dus in het weekend idd vol met honduresen
waarom houd niemand zon plek schoon
overal plastic en afval.

ok ok niemand houd van volgebouwde (phuket,samui) praktijken maar hebben de mensen het daar niet door dat als je een fijn strand tentje bouwt, misschien een hangmatje en een fijn plekje voor zonsondergang of iets waar je lekker kan eten een sapje kan doen(en het schoon houd) dat er zoveel potentie is en mensen een ervaring kan geven en eventuele verwachtingen waar kan maken.

het strand was dus helemaal niets en er intotaal 2 uurtjes gelegen(ik ben niet eens het water ingeweest) we hebben een dag een fietsje gehuurd en naar een botanische tuin geweest een beetje hardgelopen en het beste van tela gemaakt
vleesch noch visch maar wel gechilled en mij hoogte punt was een heel klein kamertje waar we voor 3 euro heerlijk hebben gegeten.
beetje op de centjes gelet

na een paar dagen zijn we weer in de bus gestapt richting la ceiba (vernoemd naar de nationale boom DE ceiba) opnieuw een haven stad
daar zijn we een super aardige neger(steve) tegengekomen (bay islander), heeft ons de stad laten zien, ons geholpen met een wasserette zoeken een plekje laten zien waar we lekker konden eten en een dikke borrels mee gedronken (die waren voor jou mattie)
ergens voelde ik iets vaags maar goedgelovig dat ik was toch vertrouwen in de mens 4 euro geleend onder het mom van krijg je morgen terug
en idd de volgende ochtend stond ie te wachten met de taxi en ons naar de boot gebracht
want hij werkte op utila waar we heen gingen en was daar de man, werkte in de tofste bar van het eiland en ene en............... bij de veerboot vroeg ie me opnieuw 8 euro en vertelde dat ie dat nodig had om extra begage te betalen, ik had met homies afgesproken die ik 4 jaar eerder in thailand had ontmoet en was zo blij ze te zien, heb m maar die 8 euri gegeven onder het mom van straks op het eiland krijg je je 12 euro terug
om een lang verhaal kort te maken ik ben opgelicht voor 12 euro en het bleek achteraf gewoon een crackhead te zijn die idd wel familie op utila had maar vandaar verbannen was en dus nooit meer terug mocht komen, ow ja steve hete eigenlijk orlando
WHO CARES hoop dat ie sterft aan iets pijnlijks

utila
vergelijk het met ko tao
niets met honduras te maken en een duik eiland
zwaar met mn oude homies gechilled en johan tegengekomen (een jongen die ik via via al bijna 10 jaar ken
5 jaar geleden een ongeluk gehad in coma gelegen en 100% afgekeurd en in de ziektewet
onder miraculeuse omstandigheden hersteld en al 3 jaar aan het reizen
leo heeft dr open water gehaald en ik wat fun duikjes
heerlijk gegeten , fijn op strandjes gelegen en gechilled in onze familie hit met 2 veranda´s en hangmatten

ja utila is vet relaxt zeker een aanrader

van utila terug naar ceiba en via san pedro sula (waar we een nacht geslapen hebben omdat leo een beetje ziekjes was) door naar copan ruinas (tegen guatamala aan)

ow ja san pedro sula de verkeers ader van honduras en echt zon stad waar je niets te zoeken hebt, gevaarlijk en niets te doen.

copan ruinas
het was een prachtig mooie rit want ja het is echt een ongelooflijk mooi land(vanuit de bus)
aangekomen en voor het eerst een centraal amerika ervaring waarvan ik dacht JA
super sweet cobblestones, cultuur, klein mooi en veillig
super relaxt hotelletje voor weinig
toch als je geen betaalde uitstapjes doet is er niets
dus geld geld geld
paardgereden voor het eerst in mn leven en echt genoten, wat een prachtig land
naar de ruines geweest(dan toch) best indrukwekkend, maar aan het eind blijven het stenen.
een vogel reservaat geweest
vette beesies hoor
en naar hotsprings geweest
wow een prachtige rit door de bergen van een uur en dan de hele middag in verschillende thermale baden midden in de natuur
loved it

van copan ruinas wilde we naar teguchigalpa maar dat kon natuurlijk alleen via san pedro sula
dus 3 uur naar san pedro sula en toen 4 naar teguchicalpa(de hoofdstad, bloedlink en lelijk gewoon ontzettend kut dat wisten we dus meteen door naar nicaragua (managua) dus nog eens 9 uur
met wat overstappen en opstoppingen dus 18 uur onderweg geweest

managua niet fijn een stad (lijkt wel gemaakt van prikkeldraad en hoge muren met glasscherven en elk huis achter dikke tralies) waar bijna iedereen een pistool heeft, en waar je niet eens over straat kan na zons ondergang en dus vanochtend meteen door naar leon

wowowowowowowowow yeehaaa
this is the real deal waar ik op gewacht heb, helemaal tegek
super mooie koloniale stad waar de cultuur vanaf druipt de mensen 10 x aardiger zijn dan hiervoor, heerlijk guesthouse
wowowowowowowowowow
vulkanen en dicht bij de oceaan

anywho dat is nicaragua en dat de volgende keer

mis jullie
x